zaterdag 18 juli 2009

Zaterdag 18 juli Death Valley

We waren echt stellig van plan om uit te slapen deze morgen, vooral ook omdat de kinders daar aan toe waren, maar toch waren we om 7 uur al weer gedouched en ingepakt. Ok, max , ron en ik, bob was wat moeilijker wakker te krijgen. Maar toen dat ook gelukt was zijn we lekker gaan ontbijten bij Nicely's, daar hadden we gisteravond ook gegeten en dat was heel erg goed bevallen. Ron heeft zijn eerste regenboogforel op en was daar erg blij mee. Lekker nu een ontbijtje van "eggs, toast, bacon and sausage" en max lekker pancake, egg and toast. We hadden er tot onze verbazing niet eens moeite mee om het op te krijgen.
Nog een beetje geshopped, en toen op ons gemak aan de reis naar Stovepipe Wells in Death Valley begonnen. Wederom was het enigszins bewolkt, net als gisteren toen we Mono Lake gingen bekijken, wat behoorlijk indrukwekkend was, .
Na een paar uur rijden gestopt om te tanken, te lunchen en de koelvloeistof bij te vullen, voor we death valley in gaan. Zijn gestopt in Lone Pine, echt zo'n route 66 plaatsje, aan weerskanten van de doorgaande weg restaurantjes en winkels waar ze de duvel en z’n oude moer verkopen. Voor ons gaaf maar ik denk dat als je er woont redelijk uitzichtloos.
Toen aan de trip door death valley begonnen De thermometer geeft al gauw temperaturen aan van een graad of 46 en als we stoppen bij een uitzichtpunt voor een foto slaat de hitte toe. Tis bizar hoe heet de wind is, je kan het vergelijken met de fohn op de hoogste stand en dan vlak bij in je gezicht blazen. Maar, en we moeten er hard om lachen want dat zullen wij weer niet hebben, op het moment dat we het bord Death Valley net gepasseerd hebben.......begint het te regenen. Ok, nog geen twee minuten en het is over, maar tis bizar.
Rond drie uur arriveren we bij ons overnachtings-adres, een motel midden in Death Valley. Wat ons wel verbaasd is dat het nog zo mega heuvelachtig is, we hadden een grote vlakke zandmassa verwacht maar we rijden tussen kale rotsen, rode kleiheuvels en soms behoorlijk diepe dalen, mooi in zijn lelijkheid besluiten we.
Als we uit de auto stappen om in te checken is de hitte overweldigend, het is , juist op de wind, bijna niet te harden. We checken snel in en gaan linea recta naar het zwembad, tis heel raar om in redelijk theewater te liggen dat je wel afkoelt terwijl je hoofd dat boven water is naar je gevoel onder een droogkap zit. Wel een hele aparte gave ervaring. Zo meteen gaan we nu eerst naar de Sand Dunes om daar de zonsondergang te bekijken. Ik ga zo zien of het internet in de lounge daadwerkelijk werkt en ik dit op de blog kan plaatsen en anders doen we dat in las Vegas morgen.
En dan vanavond na de zonsondergang en het eten nog even lekker in het zwembad, De kinderen zitten er nu nog in, die zijn er niet uit te slaan (begrijpelijk ).
Groetjes weer en de volgende blog wordt in Las Vegas.
xxx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten