Woensdag 15 juli

Vroeg op, lang leve nog steeds de jetlag. Ron heeft een paar dingen in z'n hoofd die hij wil doen voor we richting Oakhurst gaan rijden en één daarvan is een wandeling, makkelijk begaanbaar volgens het boekje, wederom langs een meadow, van ongeveer een uurtje om de twee mooiste rotswanden te zien.
Omdat we zo vroeg wakker zijn en we ontbijten met muffins en broodjes die we nog hadden zijn we al om half 8 op pad. Eerst een korte stop bij een uitzichtpunt en een heel kort loopje naar de Roaring River falls, we zijn even de enigen tot er een paar chinezen komen, dus we gaan snel verder. Zijn dan de enigen op weg naar Zumwalt Meadows. Tis mooi, stil, nog koel, en we lopen op ons gemak van de omgeving te genieten, zowel Ron als Bob zijn druk bezig de meest schitterende plaatjes te schieten en we hebben net tegen elkaar gezegd dat het een mooie en goed doenbare wandeling is, we hoeven nog maar officieel 300 meter van de km als max die voorop voor mij loopt opeens zegt..Een beer!!! Ja hoor zeg ik nog, zal wel, nee echt , een beer zegt ie, en ja tis echt waar, op 15 meter afstand een bruine beer. Max rent terug naar Ron, ik probeer zacht te roepen, je wilt zo'n beest ook niet wegjagen, en bob staat al fotos te schieten. Ik filmen, en Ron, die denkt dat ie in de maling wordt genomen komt tot de ontdekking dat het echt zo is en staat inmiddels bij ons. Tis zo gaaf, en tegelijkertijd zo eng. Je wilt blijven filmen toch ben je ook bang dat dat beest je ziet en boos wordt of je aanvalt. Maar wat een ervaring, echt, de adrenaline schiet door je lijf, en we moeten er langs, of terug, dus op het moment dat de beer richting water loopt om te drinken lopen we er heel voorzichtig langs. Nog zo ondersteboven van het feit dat we een heuse beer hebben gezien, en , zeker max en ik, toch ook wel een beetje bang, schieten we compleet van het pad af en lopen vervolgens door het bos te dwalen terwijl we letterlijk worden opgevreten door de muggen, echt zelfs Ron wordt geprikt door zn shirt heen.En we zitten verkeerd, we moeten terug, maar wat als de beer er nog zit. Tot max roept, kijk...een hert, en nu geloven we hem wel gelijk, en ja op een paar meter afstand loopt er een hert voorbij, blijft ook nog eens gewoon rustig staan als we hem weer passeren. Maar nu willen we toch wel het pad terug vinden, we worden echt verslonden door de muggen, dus we besluiten dezelfde weg terug te nemen. De beer zien we inmiddels niet meer en redelijk vlot zijn we terug bij de auto. Helemaal opgefokt dat we een heuse beer van zo dichtbij hebben gezien ( en live to tell :)) We rijden terug langs ons overnachtingsadres, parkeren daar nog weer even en max vertelt vol trots aan iedereen die het horen wilt, en ook aan die het niet horen willen "we saw a bear". We kopen gelijk een paar flesjes anti mug en anti jeuk Bob dr ene schouder is helemaal rood van de bulten, mijn bovenrug helemaal , alleen max lustten ze blijkbaar niet, de mazzelaar.
Na koffie gedronken te hebben gaan we op weg naar de laatste grote boom, en de laatste waterval in Kings Canyon, en dan beginnen we aan de rit naar Oakhurst. Lange rit, maar weer door schitterend gebied. Gelunched bij, jawel, de Mc Donalds, en in de loop van de middag komen we aan bij ons motel. Echt uit zo een film, je parkeert voor je kamerdeur. Zwembad in het midden. En wederom, vriendelijk, en hartstikke schoon.
Bij de receptie gevraagd naar een goed steak restaurant en Bob laten bellen om te reserveren :)
Nu even heerlijk relaxen en dan lekker eten en vroeg naar bed want morgen beginnen we aan Yosemite.
groetjes weer vanuit Amerika :)

de beer (op de foto klikken voor hele foto):