Woensdag 22 juli deel I

Nou, gisterenavond inderdaad naar de chinees gegaan, we hadden even gegoogled en gelezen dat bij panda Buffet het eten erg lekker moest zijn dus wij ernaar toe. Komen er om 20 uur aan en lezen op de deur dat ze tot half tien open zijn en het is een all you can eat buffet. Daar houden wij wel van, dus snel naar binnen. We worden, in een redelijk lege zaal al, naar een tafeltje geleid, er wordt gevraagd wat we willen drinken, helaas voor ron geen alcohol. En dan naar het buffet. Maar helaas, dat is zo goed als leeg al, dat is wel balen want wat er ligt is niet mis, oesters, krabbetjes, garnalen en ook nog eens erg lekker, maar ja, wel nog maar heel weinig. Na het gevraagd te hebben worden er nog wat krabbetje bij gemaakt, en verder moeten we het helaas doen met wat er nog is. ook is de zaak inmiddels leeg en beginnen ze om ons heen al te vegen en op te ruimen Erg jammer, want nogmaals, wat we eten smaakt heel erg goed. Als rechtgeaarde hollanders kunnen we het dan ook niet laten als we na (nog geen half uur) het eten de rekening krijgen om te zeggen dat we het toch wel erg jammer vinden dat men ons er niet bij binnenkomst even op heeft gewezen dat het buffet al bijna leeg was, ze pretenderen immers tot half tien open te zijn en er werd rond half negen al opgeruimd. We krijgen een korting van 10 % en dat terwijl de rekening al belachelijk laag was, nog geen 25 euro. Erg jammer dat het al zo leeg was allemaal want we hebben verder heerlijk gegeten. Weer terug bij het hotel besluiten we dat het wel slim is om de wekker te zetten want morgen een drukke dag. Dus ik pak de wekker van het hotel om het alarm in te stellen en kijk nog eens naar de tijd. Bijna half 11?? Ik vraag aan Ron hoe laat hij het heeft op zijn horloge. Bijna half 10 zegt ie. Dan begint er een lampje te branden, een kwartje te vallen en een licht gaat op. Ik zeg, bel even de receptie, volgens mij hebben we een tijdzone gepasseerd en is het hier dus een uur later, en jawel. Ron belt naar de receptie en vraagt hoe laat het nu eigenlijk is. Bijna half 11, Ron is zo van z'n apropos dat hij reageert met een "thats not the time i have on my wallet" en we rollen bijna van het bed. Tjonge jonge, dan is het niet zo gek dat het buffet leeg was, we kwamen dus een half uur voor sluitingstijd pas binnen. Oopsie, foutje, bedankt )
En om de blunders lekker op te stapelen maakt Ron nog een leuke als hij 's ochtends voor onze kamer z'n koffie zit te drinken en tegen een stel amerikanen die netjes aangejurkt en in pak daar rond lopen op te merken, "you guys are all dressed up and all, having a wedding? " No Sir,...a funeral...oops nogmaals Laten we maar gauw weg gaan uit Hurricane :)